КУН КУЛГИСИ…
* * *
— Мен узоқ вақт ўйладим. Лекин барибир уйландим. Кир ювиш, ошхонада овқатланиш ва йиртиқ пайпоқда юравериш жонимга тегиб кетди.
— Қара-я, мен худди шу сабаб туфайли хотиним билан ажрашгандим.
* * *
Янги бойга врач касали оғирлигини, бир йилгина умри қолганини айтгач, у фолбинга кириб маслаҳат сўради.
Фолбин унга шундай маслаҳат берди:
— Сен «Мерседес»ингни сотгин-да, ўрнига «Запорожец» сотиб ол. Хотининг билан ажрашиб, гадойми, пиёнистами, шунга ўхшаганига уйлан. Уйингни сотиб шаҳар четидан кичик бир уйча ол.
— Шундай қилсам, узоқроқ яшайманми?
— Йўқ, ўша қолган бир йил умринг юз йилга татийди.
* * *
Директор ёрдамчиси лавозимига ишга кираётган эркакдан сўрашди:
— Тасаввур қилинг. Икки кишилик машинада кетаяпсиз. Йўлда уч йўловчи сизни тўхтатиб, олиб кетишни илтимос қилди. Уларнинг бири раҳбарингиз, иккинчиси ўрта яшар аёл, учинчиси ёш қиз. Қандай йўл тутардингиз?
— Машинадан тушиб калитни раҳбаримга берардим ва ўрта яшар аёлни олиб кетишини илтимос қилардим. Ўзим эса, ёш қиз билан қолардим.
* * *
— Сизга нима бўлди?
— Лотореяга ўн миллион сўм ютиб олдим. Лекин хотинга айтишга қўрқаяпман.
— Нега қўрқасиз?
— Чунки, у барибир мени йигирма миллион ютган деб ўйлайди.
* * *
Қиморбоз автобус бекатида турганча ёнидаги ўсмирга сўз қотди:
— Қизиқ замонлар бўлди-да!.. Ҳозирги ёшлар турмуш ўртоғини компьютер ёрдамида қидириб топаётганмиш.
— Ўзингиз-чи? Кеннойимни қандай топгансиз?
— Менми?.. Уни қартада ютиб олганман.
* * *
Психиатр мижозидан сўради:
— Айтинг-чи, сиздаям шундай нарса бўлиб турадими? Масалан, қандайдир овозни эшитасиз-у, ким гапираётганини, овоз қаердан келаётганини била олмай ҳалак бўласиз?
— Ҳа.
— Қачон шундай бўлади?
— Телефон гўшагини кўтарганимда.
* * *
Хасис танишига деди:
— Ошна, сен қарзингни талаб қилсанг, мен жуда хавотирга тушаман. Қарзни узмасам, сен хавотирга тушасан. Кел, шундан кўра об ҳаво ҳақида гаплаша қолайлик!
* * *
Ўқув машғулотлари пайтида лейтенант аскарни чақириб деди:
— Ҳов анави темир йўл вокзалини кўраяпсанми? Шундай қилгинки, вокзалдан ҳеч ким фойдалана олмасин!
Орадан икки соат вақт ўтгач, аскар келиб буйруқ бажарилгани ҳақида ахборот берди.
Лейтенант:
— Яша! Қандай уддаладинг? Нима қилдинг?
— Мана, шу сумканинг ичига барча йўл чипталарини беркитиб қўйдим.
* * *
Сержант аскардан сўради:
— Ичишга сувинг борми?
— Албатта бор, акахон!
— Вей, унвони юқори шахс билан қандай гаплашиш кераклигини биласанми?
— Биламан… Узр, ўртоқ сержант, ичишга сувим йўқ.
* * *
Эркак дўстига мақтанаяпти:
— Кеча зўр иш қилдим. Шартта бошлиқнинг хонасига кириб бордим-да, столига муштладим.
— Кейин-чи?
— Шу ишни зап вақтида қилибман. Сал ўтиб бошлиқ сафардан қайтиб келди.
* * *
Йигит учрашувга чиқиб севган қизига деди:
— Лолахон, иккаламизнинг ўзаро муносабатларимизда бир муаммо пайдо бўлди.
— Қанақа муаммо?
— Исмингизни… Эсимдан чиқариб қўйдим.