Skamieniałości z Kolebki Ludzkości o milion lat starsze niż do tej pory sądziliśmy

Najnowsze badania sugerują, że skamieniałości z Kolebki Ludzkości mogą być o ponad milion lat starsze, niż nam się do tej pory wydawało. Odkrycie to może rzucić nowe światło na zrozumienie ewolucji człowieka.

Kolebka Ludzkości to miejsce wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wbrew temu, co wiele osób uważa, nie jest to jedna jaskinia, a grupa 13 obiektów w RPA położonych w niewielkiej odległości od siebie. Jedną z jaskiń jest Sterkfontein, która stała się sławna w 1936 r. dzięki odkryciu pierwszego dorosłego australopiteka, starożytnego hominina, który żył w południowej, wschodniej i centralnej Afryce między 5,5 a 1 mln lat temu. W Kolebce Ludzkości znaleziono setki skamieniałości australopiteków, w tym dobrze znany szkielet Pani Ples i Małej Stopy.

Naukowcy od dekad badali skamieniałości przodków ludzi, ale metoda datowania zasypanych osadów jaskiniowych opracowana prof. Darryla Grangera z Uniwersytetu Purdue przesunęła wiek niektórych skamieniałości ze Sterkfontein o ponad milion lat wstecz. Są one tym samym starsze niż Lucy, najsłynniejsza na świecie skamieniałość australopiteka. Szczegóły opisano w Proceedings of the National Academy of Sciences.

Nowa metoda datowania skamieniałości

Okazuje się, że wszystkie osady jaskiniowe zawierające skamieniałości australopiteków ze Sterkfontein liczą 3,4-3,7 mln lat, a nie 2-2,5 mln lat, jak do tej pory sądzono. To by oznaczało, że w Kolebce Ludzkości są szczątki z początku ery australopiteków. Dla przykładu, Lucy pochodząca z Etiopii ma 3,2 mln lat, a jej gatunek – Australopithecus africanus – liczy ok. 3,9 mln lat.

Prof. Darryl Granger mówi:

W Sterkfontein jest więcej skamieniałości australopiteków niż gdziekolwiek indziej na świecie, ale trudno jest ustalić ich dokładną datę. Ludzie przyglądali się skamieniałościom zwierząt znalezionym w Sterkfontein i porównywali wiek elementów jaskini, takich jak kamienie naciekowe, uzyskując szereg różnych dat. Nasze dane rozstrzygają te kontrowersje. Pokazują, że skamieniałości te są stare, znacznie starsze niż początkowo sądziliśmy.

Naukowcy z Uniwersytetu Purdue przebadali tzw. nuklidy kosmogeniczne, czyli izotopy produkowane przez promieniowanie kosmiczne, które stale bombarduje Ziemię. Przykładem jest aluminium-26, które w ciągu milionów lat rozpada się i zamienia w magnez. Osady jaskiniowe są datowane w połączeniu z innym nuklidem kosmogenicznym – berylem-10.

Prof. Darryl Granger dodaje:

Mam nadzieję, że to przekona ludzi, że ta metoda datowania daje wiarygodne wyniki. Używając jej, możemy dokładniej umiejscowić starożytnych człowiekowatych i ich krewnych we właściwych okresach czasu, w Afryce i w innych miejscach na świecie.

Dokładne określenie wieku skamieniałości z Kolebki Ludzkości ma znaczenie, ponieważ wpływa na nasze rozumienie krajobrazu sprzed milionów lat. Umieszczenie australopiteka z Sterkfontein w odpowiednim miejscu na skali czasu to ważny krok do rozwiania wszelkich ewolucyjnych nieścisłości.