یادداشت‌های علم، پنجشنبه ۹ فروردین ۱۳۴۶: افسوس از اوقات خوبی که گذشت
یادداشت‌های علم: بهترین اوقات عمر با دوستم که از سفر آمده بود گذشت. اتفاقاً نه شاهنشاه در تهران تشریف داشتند، نه کار مهمی بود. خیلی لذت بخش بود. افسوس که مثل دو دقیقه گذشت و امشب باز شب بدی بود و به خداحافظی گذشت. واقعاً در تن من کم‌کم معنی دوست احساس می‌شود، زیرا احساسات جوانی کم‌کم تمام شده و احتیاجات دیگری هست که فقط یک دوست خوب بر آورده می‌کند.