Adriaan van Dis: ‘Mensen weten niet dat ik hun gedachten lees’
‘Sproet’ werd hij op negenjarige leeftijd genoemd door zijn Ommie, de oma die geen oma was, en die hij hervond met het schrijven van Naar zachtheid en een warm omhelzen (2023). De sproeten zijn door de tijd inmiddels weggevaagd, en vanuit een zijkamertje van uitgeverij Atlas vertelt Adriaan van Dis (1946) over verhalen tegen de pijn, de doortastende blik van de buitenstaander en je stiekem mengen onder vreemden.