Keşmir’in kendi kaderini tayin hakkı çağrısı

Dr. Yousaf Junaid / Pakistan’ın Türkiye Cumhuriyeti Büyükelçisi

Bir zamanlar “Yeryüzündeki Cennet” olarak bilinen Yasadışı Hint İşgali Altındaki Cammu ve Keşmir (IIOJK) bugün dünyanın en büyük açık hava hapishanesidir. Öldürme yetkisi dahil olmak üzere sınırsız yetkiye sahip 900.000’den fazla Hint askerinin varlığıyla; adam kaçırma, işkence ve onur kırıcı aşağılamalar sonucunda IIOJK’da hayat normal olmaktan çok uzaktır.

EN ESKİ ANLAŞMAZLIK

Eski anlaşmazlıkların nedenlerini bulmak hiçbir zaman kolay değildir. Ancak Keşmir anlaşmazlığı bir istisnadır. BM gündeminin en eski anlaşmazlığı olmasına karşın kökeni de çözümü de tek kelimeden oluşuyor: Plebisit. Keşmir anlaşmazlığı, alt kıtanın 1947’de Pakistan ile Hindistan arasında bölünmesiyle ortaya çıktı. Bölünme ilkesine göre, Müslüman çoğunluğun yaşadığı alanlar bağımsız bir Pakistan devleti oluşturacak, Hinduların çoğunlukta olduğu alanlar ise Hindistan’da kalacaktı. Keşmir Eyaleti ezici bir biçimde Müslümanların çoğunlukta olduğu bir eyaletti. Ancak Ekim 1947’de Hint güçleri, Cammu ve Keşmir halkının isteklerini hiçe saydığı gibi, bölünme formülünü de açıkça ihlal ederek bölgeyi işgal etti.

Keşmirliler bu durumu protesto edip de Hindistan işgal güçlerine karşı geniş çaplı bir galeyan başlatınca, Hindistan konuyu Birleşmiş Milletlere taşıdı. BM Güvenlik Konseyi, kapsamlı müzakerelerin ardından, halkın kendi geleceğine kendisinin karar vermesi için Cammu ve Keşmir’de bir halk oylaması düzenleyerek barışçıl bir çözüme varılması çağrısında bulunan birçok kararı kabul etti. Ancak Hindistan’ın sürekli güç kullanımı ve hile yoluyla Keşmirlileri meşru olan kendi kaderlerini tayin etme hakkından mahrum bırakma politikası nedeniyle üzerinden 77 yıl geçmesine rağmen hiçbir halk oylaması yapılmadı.

HİNDİSTAN BM KARARLARINI YOK SAYDI

Hindistan, BM Güvenlik Konseyi kararlarına karşı dürüst olsaydı ve BMGK kararları uyarınca bir plebisit yapsaydı, bugün tüm Güney Asya bölgesinin, özellikle de IIOJK’de sürekli baskı altında yaşayan 8 milyondan fazla insanın kaderi farklı olurdu. Ancak Hindistan Dışişleri Bakanı V.P. Menon’un 1964’teki mektuplarından birinde “Plebisite gelince, biz (yani Hindistan) kesinlikle dürüst değildik” sözleriyle itiraf ettiği gibi, Hindistan BM’ye hep şüphe duyulması gereken niyetlerle yaklaştı.

Keşmirliler, BM Güvenlik Konseyi kararları ve uluslararası hukukta vaat edildiği gibi özgürlükleri ve kendi kaderini tayin etme hakkı için seslerini her yükselttiklerinde; onlara toplu katliamlar, zorla ortadan kaybetmeler, işkence, cinsel istismar, sokağa çıkma yasağı, keyfi tutuklamalar, Hint güçleri tarafından uygulanan siyasi baskı ve medya karartması gibi sert önlemlerle karşılık veriliyor.

Uzun yıllardır Hindistan’ın IIOJK’deki ağır insan hakları ihlalleri BM ve İslam İşbirliği Teşkilatı dahil uluslararası platformlarda ve Uluslararası Af Örgütü ve OHCR gibi insan hakları örgütleri tarafından hazırlanan özel raporlar ve oturumlar aracılığıyla ifşa ediliyor, ancak IIOJK’deki durum aynı kalıyor.

Çeşitli raporlara göre yüz binin üzerinde Keşmirli hayatını kaybetti; binlerce kadın namusunu kaybetti ve yüzbinlerce kişi özgürlük mücadelesinde mülklerinden oldu ancak buna rağmen bölgedeki Hint zulmü sona ermiyor.

DEMOGRAFİK YAPIYI BOZMAYA ÇALIŞIYORLAR

Bunun yerine, Hindistan’ın IIOJK’deki baskısının boyutu ve yoğunluğu her geçen gün artıyor. Delhi’deki RSS-BJP Hükümeti’nin 5 Ağustos 2019’da IIOJK’nin özel statüsünü tek taraflı ve yasa dışı bir şekilde kaldırmasıyla IIOJK daha da büyük bir kaosa ve karanlığa sürüklendi. Hindistan, bu yasa dışı ve tek taraflı hamleyle yalnızca IIOJK’nin özel statüsünü değiştirmeye çalışmakla kalmadı, aynı zamanda IOJK’nın demografik yapısını da değiştirmeyi hedefledi.

Delhi’nin garip emirlerine karşı doğan ayaklanmayı bastırmak için binlerce Hintli güvenlik personeli IIOJK’ye gönderildi. O zamandan bu yana sahte rastlantılar, polis kordonu altına alma ve arama operasyonları, işkence ve acımasız baskılar rutin olaylar haline geldi. Keşmir liderleri bugüne kadar uydurma suçlamalarla Hindistan hapishanelerinde tutulmaya devam ediyor. Yargısız infazlar, keyfi tutuklamalar ve gözaltılar da hız kesmeden sürüyor.

Aynı zamanda Hindistan, Keşmirlileri kendi topraklarında yetkisiz bir azınlığa dönüştürmek için IIOJK’da demografik ve siyasi değişiklikler yapmayı da tasarlıyor. Şu ana kadar Hindistan, Keşmir kimliğini yok etmek amacıyla milyonlarca Keşmirli olmayan yerleşimcilere yasa dışı ikamet belgesi verdi. Bu, Keşmirlilerin özgürlük ve kendi kaderini tayin etme taleplerini bastırmak amacıyla IIOJK’nin Müslüman çoğunluğunu Hindu çoğunluğa dönüştürme planının merkezinde yer alıyor. Ancak Hindistan tüm bunları yaparken zor kullanma ve sahtekarlık yoluyla zaman kazanıyor olsa bile, Keşmir halkının kalbini asla kazanamayacağı gerçeğinden bihaber.

KEŞMİR DAYANIŞMA GÜNÜ

Bugün 5 Şubat 2024 Pakistanlılar, Keşmirliler ve dünyanın dört bir yanındaki özgürlük severler tarafından Keşmir Dayanışma Günü olarak anılmaktadır. Aynı zamanda bugün Hindistan Keşmirlileri kendi kaderlerini tayin etme hakkından uzak tutmak için ne tür hileler kullanırsa kullansın, Hindistan İşgalindeki Keşmir’in geleceğinin bir gün Keşmirliler tarafından yazılacağını dünyaya yeniden hatırlatır.

***

Bu metnin çevirisi Aziz Kurtoğlu tarafından yapılmıştır.

Muasır medeniyetlerin hali pürmelali: Gazze