خیام دنبال یافتن «دم» هوشیاری است که ناگهان شما را از این تسلسل به بیرون پرتاب می کند به طوری که به یک آگاهی می رسد. شراب هم همواره با این موضوع در ارتباط است. خیام زمانی که از شراب نام می برد به این معنا نبوده که دائم شراب می خورده است. بلکه نماد شراب آن هوشیاری و سرمستی آدمی است که از این دایره ملال انگیز زندگی رهایی یافته و آزاد شده است
